-Bezirgan- Şiiri - Bilal Çevik

Üfleyerek öpüyorum rüzgarın ferahlatan yüzünü
Bütün sınanmışlığımla kırparken gözleitimi,masum
Bakışlarım toz kaldırır ağaçlardan,uzak
Suyun içinde uyuyan nilüfer çiçeği,rüya
Ressam sonsuzluk tablolarıyla, şahane

Gün kendini kaybetmeden hemen önce
Güneş su serpti baştan ayağa sırılsıklam
Görüş rengi azalır,ton ton
Esen yel etrafda uğuldamaya başladında
Masadaki çaylar soğur
Duman duman

Kuşların kanat çırpışlarından gelir serinlik
Ve dahi bülbülün sesi dökülür kulaklardan kalplere
(Toprağa acımadan basanlar)
(Suyu görmeden içenler)
Buz kesilmeli zihinler
Tefekkür oranı azalmasın.