Yorgun, tutkulu,
Ceketi bir omzunda.
Her adımında
Umutsuzluk düşüyor ardı sıra.
Kaldırmış omuzlarını
Söyleniyor bezgin, kendi kendine.
Görmeden bakıyor yerlere.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var