BEZELYE
Bir gece ansızın uyanmadıysan hiç uyumamışsın demektir. Boyle bir mevsimde sebepli sebepsiz ıslanmadıysan hiç yaşamamışsın demektir. Hiç dokunmadıysa parmakların çatlaklarından sızanlara, hakkımda hiç fikir sahibi değilsin demektir. Kusursuzca iç dünyanda beklemediysen patlayana kadar sabredemediysen, durumu idrak etmemişsin demektir. Şişeyi dudaklarına değdirmediysen damaginda çalkalamadıysan şarabımı, hiç şiir okumamışsın demektir. Yerli yersiz bir yol açılıyorsa sende. Açılıp da şelaleler gibi şırıldıyorsa içine doğru, aklına geliyorum demektir.
Umulmadık zamanda dogru şeyler yapmama saatlerimiz gelmiş bilirim.
Yürürken yol hiç bitmeyecek gibi geliyorsa diz kapaklarından yukarı doğru titretmiyorsa kimliği belirsiz bir enerji, hayal gücün kalmamış demektir.
Sana ait olan şeylerin yerçekimine meydan duruşlarına şahit olmamışsan, şaşkınlıkla bedeninin mucizelerine bakmamışsan duvara konuşuyorum demektir.
Kulakların duymaktan fazlasını yapmaya başladığında. Kış kıyamet dinlemeden yandığında yanakların, saklı kalmak zorundaysa anlatacakların, enseni rahatsız ediyorsa kendi saçların, düşüncede başlıyorsa pişmanlıkların, ruhun bedeninle çatışmaya giriyorsa, önünü alamiyorsan içindekilerin, dışarı fırlatıp kutlamak istiyorsan pişmanlığını, suçunu paylaşacak birini ariyorsan işte orada ben varım demektir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta