Bez Parçası Şiiri - Dinmez Er

Şarkılar bestelemiyor şiirler yazıyorum
bestekarın olamasam da şairin olurdum
senin yaşadığın, yaşayacağın en büyük aşktım
yazılması zor roman, anlatılması uzun hikaye
yüreğinde esecek deli rüzgardım seni uçuran
dilinden düşürmediğin şarkının güftesinde
sabah doğan güneşte, duyduğun seslerdeydim

Hala kulaklarımda çınlıyor ayrılırken söylediklerin
dudaklarından yüreğime düşen hain bir heceydi
doğru sözmüş, dil yarası kolay geçmiyor
arayıp sormadığıma şaşırma ve kusuruma bakma
beni bahanelerle oyalayan sendin, gamsızlığın
hayırsızlığınla, yokluğuna beni sen alıştırdın
geçmiş karşıma bir de hesap soruyorsun;
“…nedir sebebi tavırların bu soğukluğun? “
“ seviyorum “ desende artık faydasız
yalnızlığıyla savaşan şair düşlerle hayata tutundu
yıllarca beklemeye mahkum ettiğin şair gönlü
dost aradı, aşk aradı, vefa dilendi dizelerinde
bir bulut gibi ağmış, göklere varmıştı isyanları
sayısını unuttu sensiz geçen günlerinin
düşlerle, bekleyişlerle tükendi kalmadı direnci
“…hiç beğenmiyorum senin şu halini tavrını. “
diyordun ya, baştan mı yaratacaktın yoksa beni?
kendini bulunmaz Hint kumaşı sanıyorsan?
altı üstü hepsi bir bez parçası değil misin?

Dinmez Er / Çeşme / 2010.12.08 /