Kırıldı kalemim, lalim söylemez dilim
Yanarım ah! Niye yine anlatamaz halim
Bir beyzaya düştüm kelebektir misalim
Yanar durur ömrüm ol beyzaya hasretim
Sade sarığın ziyasından utandı rengim
Diyemem asla o kapıda bir taşa dengim
Nasıl sevda bu Allah’ım bitmez derdim
Karanlıkta ruhum olmasa Beyza Efendim
Beyler ağalar hasretine ağlar bilirim
Ölsem de ayrılamam bil kapına gelirim
Dosttur belli, rengi beyza hali selim
Söz verdim tutmazsam ah kırılsın elim
Aman Yar! Bitmesin beyzaya muhabbetim
Nazarınla dirileyim, ki Dost’a ereyim
13 Şubat 2008
Suzan ÇelikKayıt Tarihi : 3.12.2020 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiir tasavvufla ilgilidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!