Yorgun olmalısın beyzadem,
Nedense hiç belli etmiyorsun.
Gönlün gam dolu hazanında,
Niçin sen kendini üzüyorsun?
Ölüp de, yiteceksin beyzadem,
Verdiğin sözler ortada kalacak.
Kimsenin bilmediği bir günde,
Haber vermeden gideceksin.
Değer verdiklerin beyzadem,
Kadrini kıymetini bilmeyecek.
Mezarın üstünde otlar bitecek,
Köşende unutulup gideceksin.
İnsan denen bu kitabı okudun,
Ciltleri farklı sayfaları aynıymış.
Allah'ın yarattığı kulları gördün,
Zehir de olsa içeceksin beyzadem.
Kayıt Tarihi : 4.3.2013 16:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/04/beyzadem-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!