Derin bir nefes çekip sessizce Hayy diyorum
Kallbinden sev dedikçe sesimi duy diyorum
Tövbe kapılarından dönerken yol boyunca
Pis şeytana uymayı nefsime huy diyorum
Gözümde büyütüp gündüz ve gece
Çok yandığım filan sevgiye tövbe
Karıncayı övüp fil ettim nice
Aşk sandığım balon sevgiye tövbe
Yeşersin çiçekler diye ağladım
Kalbimi kesseler tek adın yazar
Onu benden başka kimse bilemez
Yüreğimde sızın acıyı kazar
Gözümün yaşını mendil silemez
Dilin nasıl vardı yalan söyledin
Yâr çilesi çekmekmiş nasipteki kaderim
Karanlıklar çökünce kaybederim yolumu
Görmeyince izlerin yaraladım solumu
Haklısın neye yarar faydasızmış kederim
Gözlerim uzaklarda yüzükoyun yatarım
Yıldızın kaybolsa gözlerime bak
Geceye yaslanan tek canımsın sen
Ateşim sönmeden bir kıvılcım yak
Aşkınla yaktığım kül yanımsın sen
Sevdaya aktığım sol yanımsın sen
Soruyorum, ol deyip her şeyi olduran kim ?
Alemlere dol deyip rahmeti dolduran kim ?
Toprağa üfleyerek ilahi ruhtan suyla
İnsanlara kul deyip hayatı bulduran kim ?
Giydiler yakasız nurdan gömleği
Bir daha gelir mi böyle sufiler?
Hamken pişmiş yanmış dostun çömleği
Bir daha gelir mi böyle sufiler?
Atılan adıma sevgi kattılar
Savrulur yapraklar vurunca hazan
İnsan bazen ağır durur unutma
Sıkıntılar verir kaderi yazan
Kader bazen bağır deler unutma
Topraklarda çatlar susuz kalırsa
UNUTTURULDU
Sağ ellerimize güneş sunulup
Kulaklara tınnet unutturuldu
Sol elimizde ay nefse yenilip
Nebiden o son not unutturuldu
Bir garip adamım boynumu büktüm
İhanet sardıkça dizüstü çöktüm
Karanlık geceye içimi döktüm
Dost gibi yanımda duran durana
Sırtımdan hançerle vuran vurana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!