Gözlerin kapalı
Sadece hayaller konuşuyor bu gece
Rüzgarın hissettirdiği serinlik kadardı huzur...
Sevginin yıldız kayması kadar kaldığı bu dünyada,uzun mutluluklar aramaktı saçmalık...
En önemlisi de sorduğun soruların cevabı olmaktı hayat...
Belki sahte ama güzel
Mutlu hissettiren gülüşler...
Sayfaları çevrilmemiş albüm gibi
Sessizliğin ölümsüzleştiği an
Ağlamak ne çare
Son kez fotoğraf çekiniyorduk
Sessiz ol!
Onlar bilmezler bu hissi
Gözlerini kapattığında
Seninle rüyalara dalan bu dostu
Ağladığında bir damla yaş uzakta olduğunu
Boşa uğraşma bilmezler
Formandaki sarı ve kırmızı gibi asil
4 yıldızın gibi şanlı
Başarıların gibi efsane
Gönlümdeki yerin gibi de kutlu kal!
...Sevgilerimle...
Bir ev var, içinde kavgalı olduğum.
Üstelik tartışmanın konusunu da bilmediğim.
Cevap ararken yeni sorular soran,
Gerçekleri duymaya tahammülü kalmayan,
Bir ev var, içinde kavgalı olduğum.
Dolu bardakların boş durduğu,
Dışarıda yağmur
Buğulu camda adın
Bu sefer yanılttın
Beni kendimle bıraktın
Seni beklerken saniyeler dakika
Saatler ömür oldu
Ninni gibiydi sesi
Elimi tutuşuydu sıcaklık
Sarılışıydı asıl hasret
Gözyaşıydı gerçek mutluluk
Yüreğinin okuduğu 4 harf
Kısa ama bir o kadar muhteşem
Ölmedin ki kalbimdesin
Ne mutlu böyle bir sevgin var
Denizler deryalar dünyalar kadar
Ebedi ezeli yaşayacaklar
Ressam şair anlatamaz seni
İmkanı yok yok anlatamaz
Gösterişli değildi anlatılanlar,
Sıraya dizilmiş duygular da olmadı.
Yok artık denilen ne varsa,
Hiç zannetmem dediğin, yoksa..?
Kafasında boşluk olmasa da,
Kalabalık severdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!