Sancılarla merbut olurken ruhun,
siliniyor her bir adımda yorgun bedeninden.
Mihnet dolu bir denizin kahkahalarla çevrili derinliğinde yol alırken,
Nereye doğru yönelse kulaçların 'hüzün'
İçten bir yakarışın , bilinmeyen yarası.
Vuslat mı akarsulara dolan , varlık halası mı bilinmez.
Göz kapaklarından akan ruh sancılarına sakla özlemini.
Sakla ki yer edinebileyim vakur pınarlarında.
Sakla ki buharlaşsın buz tutmuş zihnim varlığınla.
Bir kez olsun kaldırayım duvarlarımı , senin için .
Düzdüğüm methiyeler arasında sönmesin ateşim ,
Küllerimden doğayım , özgürleşeyim bir hitamla.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!