Beyza Melek Öztaş kızımın ilhamıyla

Kerametinden haberdar mıdır Beyza Meleğ'im
(Kerametinizden kimler haberdar Meleklerim)
Son derslerde, bu son anlarda şunlar ki dileğim
(Son dersler ve dakikalarda bunlar dileklerim)
Bir şarkı söyle derlerdi bitirirken eskiler
(Bir Asır oku derlerdi bitirirken eskiler)
Kurt kocadı, kuzulardan espriye kim güler
Değirmende ağarmadı saçlar, ayrılıktan ah
Hele ki vefa bilmeyenler tenha veya gümrah
Gidiyorsunuz, şimdiden özlemler katlanıyor
Canım kızlarım kuş olup yine kanatlanıyor
Akıverdi film şeridi, yıllardır o gidenler
Gözümde yaş oldu bir bir bütün ruh ve bedenler
Öğretmenlik mesleğine aşık eder insana
Tertemiz taptaze ruhlar korosu, bu iş sana
İki bin yirmi dört, Mayıs otuzu, saat üç’te
Beyza Melek kızım, sizi unutabilmek güç de
(Kanatlanan kuşlarım sizleri unutmak güç de)
Takvimlerin yeni hasretlere çevireceği
Sessiz çığlıklar, dostluklar çözmez mi bilmeceyi
Anılarınızla birlikte geçen senelerim
Ardınızdan durun diyemem, yalnız sabır derim
kimi duydunuz, söz dinleten var mı, görülmüş mü
sen dur de, saat durmuş mu, zaman döndürülmüş mü