Arayıp duruyoruz işte ne olduğunu bilmeden.
Bazen bunu unutup mutlu oluyoruz bazen de
o kadar çok kaptırıp kendimizi unutuyoruz.
Bir sonu var mı bilmiyorum ama
yaklaşmak için elimden geleni yapıyorum.
Camdan dışarı bakıp bilmediğim bir yerde,henüz karşıma çıkacak fırsatlarla karşılaşmamış ve umut dolu olduğumu hayal ediyorum.Rüzgarda sallanan yaprakları izlemek garip bir şekilde mutluluk veriyor.Farklı bir yer kimsenin beni bilmediği, görevlerden yoksun ve korkusuz olabildiğim bir yer.Rüzgarın hüznü de alıp uzaklara götürdüğü...Yanlızlığımla umudumun kol kola gezdiği bir yer.Isıyı hissetmek için önce soğuğu yaşadığım bir yer.Gerekli herkesin olduğu,yargılamanın asla olmadığı bir yer.Belki de sevmeyi bile unutabileceğim o yer.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!