bazen her şeyi unutup dalıyoruz hayatın içine, gözümüzde sır perdeleri, güzel yaşanmışlıklar, tadı damakta olan hayaller… her şey küçük bi rüzgârda kaybolup gidiyor… ve unutuyoruz her bir şeyi…
bazen de öyle dalıyoruz ki hayatın içine, hiçbir şeyi unutmuyoruz… her şey gözümüzde büyüyor… insanları affetmeyi başaramıyoruz. allah affetmişse kul kim oluyor?
bazen bi el değiyor ve çorap söküğü gibi giden hayatımızın gediğine oturtuyor sancıları… boğazda bir düğüm yutulmayacakmışçasına, kalıyor kelimeler yerine... ama söylenmeli… ama kifayetsiz…
sonra bazen biri çıkıyor karşına “her şey güzel olacak, ben yanındayım sonuna kadar” diyor. bazen de bakıyorsun “gitmez” dediklerin gitmiş oluyor…
stilime hayrandım ya da içimdeki resme... beni büyüten gence... sebebi her nedense sevdim işte..
kara bir kutu.. nostaljik bir müzik...soğumuş bir kahve.. yargısız kifayetsiz..halet-i ruhiyemin "şekil a" teması..
ey kendim! hani özlem çekiyorsun ya sevgiliye! bil ki sevgilidendir özlemin özü..hani der ya mevlana: "aşk ateşi önce sevilene, ondan sonra sevene düşer..." ve ekler ya; 'o tutuşturmayınca alevi kimse de olmaz ateş'! ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!