Yine gözlerim hüzünlü, ellerim ise benden habersiz dolaşıyor o iki kişinin üzerinde.
Tam bir göl olacak sanıyorum o fotoğraf, çoğalamadan kuruyor gözlerimdeki yaşlar…
Nasıl bir tebessümsün ki dudaklarımda, nasıl bir mutluluksun yanaklarımda, nasıl bir hüzün, nasıl bir aşk sın sen damarlarımda…
Ellerimi kaldırıyorum sonra sen görmeden, sessizce ve kaybetmenin o kahrolası gururuyla...
Evet; belki hiç atamadım onu belki hiç kaldıramadım telefonumun duvar kağıdın dan belki de hiç silemedim aklımdan, fikrimden…
Sanırım hep duracak başucumda o tarihi bile belli olmayan fotoğraf…
-
James Bay
Tüm YorumlarDuygularım çok ağır bastığında bazen aklıma geliyorsun.
Uzun uzun düşünüyorum.
At gözlüklerimi çıkaralı epey zaman oldu ama benliğime dönmem zaman aldı.
Hatta tam olarak döndüm bile denemez. Hala kendim hakkında yeni şeyler öğreniyorum. Bu kadar keyifli olduğunu bilseydim çok önce ya ...