Beyza Şiiri - Mehmet Sani Özel

Dostlar var.,
Dostu alışverişte görsün
Dostlarda iştigal eder ebeveynine
Vakterişte taziyeye ki, senin anan ölsün!
Görmesinler kan sıçradığında beynine
Vifakım cansız beden ey can!
Cenaze başının derdinde
Sıtkı’n samimiyse öl!
Seni Allah görsün..,

Sana Beyza dan bahsedeyim
Elleri bileklerine kadar çamurda
Çuvalı tabanına minder etmiş oturan
Evleri kale ardında, bir karanlık dehliz
Bir zamanlar kralların karşılandığı kapı
Mabeyn odalarının müştemilatı
Kethüdaların arka ayancığı
Şimdi harabe halinde ki
Metruk sur da..,

Suları toprak testilerde
Yemek kapları da keza kazı çanağı
Kan ve kin o kadar berrak ki, vesti varda
Adeta duyar gibi olursunuz, intihar eden çağı
“Ben şahidim! ” diyen emareler var duvarlarda
Ve mağribinde şimdiki adıyla meşhur cıbır dağı
Sanki onca mazlumun âh ı, uyuya kalmış surlarda
Tarih ipini koparıp salıvermiş, kim bilir kaç kez
Yerle yeksan etmiş cibilliyetsiz., Menba’ı
Ayak izleri, kan lekeleri, kin ve öfke
Ardından derin bir sessizlik ve
Suhulet burada..,

Sen gel.,
Alnına, o son soluktaki şaheser.,
Çanakkale gibi bir destanı nakşedeyim
Yüreğimde vefa elime vakarı ver, ömrübillah aşk edeyim
Ben istemesini bilmediysem, vermeyene ne deyim?
-*-
Şu kamış.,
Mektubat-ı Rabbani yi kaleme alan kamış
Söylesin, küfrün revaçta olduğu devri sabıkta
Batıla tezahürat edilirken, Hak mı yanlış?
Alışmadım alışmayacağım öyle çabukta
Mahşere dek sürse de, sapkın inanış
Korkup girmeyeceğim tabuta
Allah inayet etsin.,
Bu yurda..,

03.08.2007