Gönlümün doruklarına bir aşk ateşi düştü
Su serpmeye çalıştıkça büyüyen
Bir evet bir hayır arasında gidip gelirken
Hayat bana darbeyi vurdu diğer bir yönden
Gönlümün doruklarına bir aşk ateşi düştü
Gönlümün kapılarının anahtarı o
Gönlümün sultanı o
Bakışlarımın hep yöneldiği kişi o
Özlemiyle yanıp tutuştuğum kişi o
Bir gün gönlüm patlayınca volkan gibi
Dağılır her yere lav, nağmeler gibi
Yüreğim artık dayanamaz bu duygu yüküne
Firar eder bedenin en uçsuz bucaksız çölüne
Leyla'sını aramaya gider Mecnun
Dağları delercesine
Kayıt Tarihi : 19.11.2014 22:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!