Yazın düşen bulutlar misali
Bilmeden sevmişim gündüz vakti
Karanlığı düşünmeden geldi
Dolmuş kalbimin ince deliği
Benim olmadan aşığım dedim
Hatıralarda arıyorum seni şimdi
Annesinden kopmuş sarhoş bir deli gibi
Okyanuslar oldu gözlerimin sahibi
Ateşler oldu kalbimin bir tek hakimi
Derinden yaktı geçti, zavallı kalbimi
Hep görürüm gözlerini mektepte
Hep yanımdasın, kalbimin ucunda
Hep benimlesin... Belki de benimsin
Bir şeyler eksik; cesaret, sevgi, aşk
En ön sırada gülümseyen gözler
Ararlar, ararlar, ne aradığını bile anlamadan ararlar
Gülerler gülerler ne için güldüğünü bile bilmeden gülerler
Hayat akıp gider, ne için gittiğini bile bilmezler
Olmadık yerde nehirde kayık sürerler
Severler, severler sevginin; anlamını bile bilmeden severler
Kaybetmemeli insan o gücü
Kaybettiğinde başlar yalnızlık
Her zaman yenilenmeli insan
Doğru yaşamak başlar o zaman
Beni benden aldın,
Yoksa... Sende mi? Yalandın
Beni benden aldın
Yoksa... Sende mi? Hayal kırıklıydın
O kadar emindim..
An gelir yaşamak istemezsin
Nefes alamaz eğlenemezsin
Aslında çok sevilirsin
Ama hissedemezsin..
Biri çıkar gelir tüm hayatın değişir
Kahkahalar atabilirim ama; gülmeyi bilmem
Kötü görünebilirim ama; kötülüğü bilmem
Olması gerektiği gibiyim, beni seni bilmem!
Koşabilirim ama; yürümeyi bilmem
Susabilirim ama; konuşmayı bilmem
Hayat gül misali
Sadece göze hoş gelir
Bakarsın bakarsın bir türlü şekillendiremezsin
Durup durup dersin
-Ne zaman bitecek bu koku!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!