Güneşim iyi ki doğdun karanlık dünyama
Güneşi yılda bir defa gören kutuplara döndüm sen doğunca
Doğdun da nihayet kavuştum senle dolu aydınlığa
Artık senle umutla bakıyorum meçhule dönmüş yarınlara
Güzelim hadi tut elimi de gidelim nice mutlu yıllara…
Sevdalıyım sana seninse haberin yok
Neden ben azım sense alabildiğince çok
Nasıl yanıp tutuşuyorum bir bilsen
Bi gör de gözlerini gönlüme sok
Sessizce büyüyor kalbimde sevgim
Bakışın ayaklarımı yerden keser
Gelişin sevinç, gidişin keder
Sensizlik ölümden de beter
Kalbim bir tek seni sever
Gönlüm bir tek senin ismini söyler
Seni unutmak elimde olsa
Soluk aldığım nefes, seni bana unutturmaz...
Bir gün soluğum kesilse bile
Bu sefer de seni unutmak elimde olmaz...
Tatlı geliyor bana sana öylece bakmak
Her bakışta içimden bir kibrit çakmak
Bir yandan acı veriyor deniz gözlüm
Seninle tutuşup sensiz sessizce yanmak
Gözlerimde çektiklerimi görebilir misin?
Bir yaz akşamıydı
Yağmurlu bir havaydı
Bir şemsiye üstümüzde
Sanki sevgiden bir saraydı
Bir elim öpülesi elinde
İlk defa bir kız için ağladım
Kendimi uğruna adadım
Yeri geldi harcandım
Karşılığı bu mu olmalıydı
Yazıklar olsun
Saçlarında bir damla olup
Kokunla gezindikten sonra
Korkusuzca aşağıya atlayıp
Yumuşacık yanaklarına
Soluklanarak düşmek
O tatlılığa keyifle dağılmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!