Bazen kim olduğunun pek bir önemi yoktur aslında,
Kimin olduğunun,
Kimin öldüğünün,
Bilinmesi yeterlidir...
*yt*
Seni ne kadar çok seversem,
O kadar çok da kaybetmekten korkarım,
Ne kadar çok yakın olursam,
O kadar çok da uzak kalmaktan korkarım
...
Bazen kendimden korktuğum zamanlar oluyor, birde o zamanlarda yanımda olmayanlardan korktuğum. Şimdi yazmaktan da kortuğum oldu, yazılanları okumaktan korkanlar olduğu gibi.
...
*yt*
Öyle oranda buranda, paranda pulunda gözüm olmaz benim,
Gel şurama dokun yeter, hiç geçmiyor bu solun acısı...
*yt*
Ben yalnız körpecik bir kuş misali,
Havada oradan oraya süzülürken,
Tenimi lanetli tenlerden korurken,
Ne yılanlar gördüm,tenleri kir pas içinde.
Ne tenler gördüm ben yılan misali,
Sen gecemi aydınlatacak olan
Sen gündüzümü karartacak olan
Sen gönüllerdeki saklı bahçecik
Sen açık saçık zehirli sarmaşık
Bildiğim tek Mavi idi gözlerin,
Onlar gittiğinden beri benden,
Hep eksikti gökkuşağı bana senden.
Gün geçtikçe kurudum,
Köklerim artık eskisi kadar sağlam değiller,
Yeşil yapraklarım,
Beyaz çiçeklerim olmayacak artık.
Bir sen geldin bana, beni benden aldın gittin,
O son rüzgarlarla.
Artık açılmak istiyorum ilk rüzgarla,
Dev dalgaların hüküm sürdüğü koca sulara,
Artık gitmek uzaklaşmak istiyorum,
Bu şehrin karanlık sessiz yanlız sokaklarından...
Ben senden çok birşey istemedim ki,
Üstüm başım kir içinde, bir başıma kaldım kalalı.
Şu eli yüzü dağınık kuldan faklıyım demedim ki,
Ravzanda bir köşede, bir başıma kaldım kalalı.
Ah şu deli gönlüm seni gördü göreli, uslu durmak nedir bilmedi ki...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!