Beytullah ! Şiiri - Veysel Narman

Sana vuslat ile gecelerimi verdim'de,
Ta sabahlara kadar uykusuz kaldım.
Sen ey beytullah bana bir kez sevdim 'de,
sana vasıl olmak için bunca yol aldım.

Ezelde tastamam inanmıştı kalbim sana,
Çölleri aşıp'ta kapını çaldım.
Çınlayarak okunmakta olan şu ezana,
Sanki asırlarca ben hasret kaldım.

Dönerken ateş böcekleri misali etrafında,
Bir aşk ile eteğine yapıştım kaldım.
Zemzemi vuslat ile,yudumladığım'da,
Sadece o dem inan senden cüday'dım.

Sana gelirken çok şeyi boşta bıraktım,
Meşrabama su doldur çok susadım.
Beni reddetme, kovma kızarır bu suratım,
Zira sana, sevgine karşı çok inadım.

Bu veysel vuslat aşkıyla sende unutma!
Kalbimde yanmaktadır her an firakın.
Gecelerinle sar vücudumu üşütme,
Sana feda'dır bil bu uğurda hayatım