Beytler Şiiri - Nazlı Rânâ Gürel

*
Eserlerim eşimin eserinin eseri,
Ondan destek almasam, kısılırdı sesleri
*
Her insan sevgilidir, Muhammed en sevgili
Uğruna cümle Âlem halkedilen sevgili
*
İnsan ki yeryüzünde Tanrının halifesi,
Her insan muhteremdir, her insan sevilesi.
*
Herkes tecrübesince yorar bir hâdiseyi,
Yanlış yaşayan kötü, doğru yaşayan iyi.
*
Sevginin her çeşidi, her rengini yel almış…
Geriye karşı cinse bir meyl-i fânî kalmış.
*
Ana rahminde Îsâ muhitince bir zuldü,
Hak Meryem’in yüzüne bir peygamberle güldü.
*
Hiç kimsenin arkasından söz etme
Vakti israf, sevabını az etme
*
Âteş bile güllenirdi, yakamazdı, utanırdı.
İbrahimler olmasaydı, Nemrutları kim tanırdı.
*
Çınar deyip: “Çalıya bir şeyler anlatmalı,
Eğilirse, kırılır gövdesi, yahut dalı.
*
Ben düşünmek isterim hep insanlık adına
Kimi rastlamak ister, sözümde salt kadına
*
Beyin, beyin yoksa başında eğer,
Kadın karşı cinstir, etmez pek değer.