İnsanda Kâbe’yi göremeyenler,
Uzza’ya, menat’a, lât’a dursunlar.
Bir gönül sırrına, eremeyenler,
Mümkün mü? Yönünü Zat’a dursunlar.
Onların atadan, kalmadır dini,
Dinsizken dinliye, bulaşır kini,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta