Beyşehri Şiiri - Hüseyin Muşmal

BEYŞEHRİ
Eşrefoğlu Süleyman’dan adını
Almışsın Bey şehri demişler sana
Gelen geçen unutamaz tadını
Tatlısın Bey şehri demişler sana

Hititlerden Friglerden gelirsin
İslam ile şereflendin bilirsin
İlelebet Türk toprağı kalırsın
Şanslısın Bey şehri demişler sana

Osmanlının sancağıydın iliydin
Türkmenlerin yatağıydın eliydin
Vilayetlik hevesiyle doluydun
Haklısın Bey şehri demişler sana

Hilal gibi sarıyorsun gölünü
Anamas’ta yetiştirip gülünü
Kız kalesinde nazlı gelini
Saklarsın Bey şehri demişler sana

Sen ki Erbaba’yla aynı yaştasın
Eflatunda Fasıllarda taştasın
Gönüllerde gözlerdesin baştasın
Yaşlısın Bey şehri demişler sana

Sen uyurken bile gölün uyumaz
Seni sevmeyenler sana uyamaz
Taşına toprağına kimse doyamaz
Namlısın Bey şehri demişler sana

Bir camin var benzeri yok eşi yok
Seni görüp beğenmeyen kişi yok
Şehirler içinde senden hoşu yok
Farklısın Beyşehri demişler sana

Hatıradır taş köprün ulu hakandan
Manastır denilen güzel yakandan
Mezarlarda türbelerde yatandan
Mirassın Bey şehri demişler sana

Kültür sende doğa sende göl sende
Yiğit çoktur delikanlı bol sende
Kubadabad’a giden ulu yol sende
Şanlısın Bey şehri demişler sana

Suların soğuktur insanın sıcak
Var mıdır söylesin senden bıkacak
Sen konuş Eşrefoğlu artık susacak
Sultansın Bey şehri demişler sana