Beypazarı 2 Şiiri - Gülten Ertürk

Başağaç sokakları çocukluğumu gizler
Gazellerin içinde çocukluğumdan izler

Güzün pekmez ocağında patlayan mısırım
Tadı damağımda durur hala bir ısırım

Asma yapraklarına dizilen her bir kuru
Mis gibi pişer pişmez tepsi sofra kurulu

İmece usulüdür konu komşu bilinir
Hazırlanan yemekler bir oturuşta yenir

Hıdırlık tepesinde uçurtma yarışları
Sevinen çocukların parlayan bakışları

İnözü vadisinde bin bir çeşittir kuşlar
Yükselir göğe kanat seslerinde alkışlar

Akan maden suyundan yaptığım limonata
Hiçbir şeyi değişmem ağzımdaki bu tada

Bakarken İvvaz Dede Türbesinden aşağı
Yağmurlu havalarda rengârenk gök kuşağı

Ortada meydan Havuç Anıtı karşısında
Hünerli eller işler kuyumcu çarşısında

Dantel misali işler ustalar iş başında
Kazanılan bereket ekmeğinde aşında

Her günü besmeleyle doğan güneş bir ayrı
Herkes memnun burada hem köylü hem saraylı

Tarihi konaklarda ağırlanan misafir
“Bize bu yetmedi” der de tekrar tekrar gelir

Kurşunlu, Alaaddin Camiindeki sesler
Selçuklu, Osmanlıdan maneviyatı besler

Geçmişten geleceğe tarih köprü kuruyor
Bin asırlık çınarlar bile hala duruyor

Ne kadar övsem seni yine tam anlatamam
Huzur dolan seherde bülbül sesi, yatamam

Gören maşallah desin değirmesin nazarı
Sılayı rahimsin sen toprağım Beypazarı

Gülten sultanım der ki; daha çok yazacaktım
Beypazarı keşfini, genç nesile bıraktım

GÜLTEN ERTÜRK(GÜLTENSULTAN)