Bu hikayede torbacı yerleştirmesi var:
Günler,haftalar sonra her ev gibi eski sayılan yaşadığım evin sokağına girdim. Çocuklar kendi aralarında beni gösterip birşeyler konuştular. Yanlarına gidip yok mu bişey mişey dedim. Biri,diğerlerinden açık tenli,hafifçe uzun ve enerjik olan(burnunu benim kadar sevebilen) -yok abi biz öyle oturuyoruz'' dedi.
Geçtim karşı duvara yaslandım sigaramı yaktım derin bir nefes çektim. Çok geçmedi ayan ablalardan biri çıktı yukarı aşağı volta atmaya başladı. Kapımı unuttup başka sokağa gittim. Gittim fakat orada da aynı şeyler oldu. Tam kapımı açmaya çalışıyordum aynı çocuk.
- Abi kusura bakma seni polis sandı arkadaşlar."
Bugün de aksaray'da sandılar. Yani anlayacağınız müptezel değilim.
Kayıt Tarihi : 21.5.2020 02:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beyoğlu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!