** Beyoğlu Başkentim ** Şiiri - Hilmi Dut

Kıyas etme başka yere benzemez
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.
Görenler,bakıp da geçip gidemez
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

İki oda bir salon hücre gibi dam
Hiç bitmez kendimle,bu benim kavgam
Burda çiçeklendi o kutsal sevdam
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

Selam olsun,sevgiler; kucak kucak
Bana da kuruldu, sonunda bir ocak
Burası elbet, son durak olacak
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

Cehalet başlara çorap da örmüş
Mazide çok kara günlerde görmüş
Kininde nefretinde defterin dürmüş
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

İblis suratını asıp darıldı,
Kör oldu gözü, bacağı kırıldı
Küs olanlar, birbirine sarıldı.
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

Sırtını yaslamış gavur dağına
Bülbül konar bahçesine bağına.
Gider olduk, ilerleme çağına
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

Kopardık dogmanın dikenli telin
Amblem de yaptık,mamutun heykelin
Haksızsam söyleyin, bir görün gelin
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

Ne o bensiz ne ben onsuz olurum
Temiz havasında hayat bulurum
Bülbül misali vatan der dururum
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

Umut yeşerdi, ızdırap çölünde
Balıkta tutarız, gavur gölünde.
Meyveler dalında, kopmaz gülünde
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

Ok yaydan çıkmadan almalı tedbir
Olmasın kimsede, kuruntu kibir
Ayrı gayrı edemem,hepsi de bir
Beyoğlu gönlümün başkenti benim.

Ahmedim bu sevda tarif edilmez
Canda cananda bırakıp gidilmez
Bu benim aşkım hiç fark edilmez
Beyoğlu gönlümün başkenti benim...!

Ahmet Dut

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.