Beyninde Şimşekler Çaktı Garibin

Çalıştı didindi akşama kadar,
Yorgunluktan hışı çıktı garibin.
Bir kere gülmedi yüzüne kader,
Bütün ümidini yıktı garibin.

Bit ümit diyerek göçmüş şehre,
Felekten tokatı yiyor habire.
Yokluktan girince o dar kabire,
Şimşekler beyninde çaktı garibin.

Bir somun alarak cebine soktu,
Evde bekleyen var, zamanı yoktu.
Dolmuşa verecek paradan korktu,
Gözleri yollara baktı garibin.

Yırtık pabuçları ayağa taktı,
Yürürken yollarda etrafa baktı.
Gördüğü ihtişam bağrını yaktı,
O anda omuzu çöktü garibin.

Sakince evinin yolunu tuttu,
Her köşe başında kendin unuttu.
Açmadı ağzını dilini yuttu,
Dilini arılar soktu garibin.

Birazcık dinlenmek geldi işine,
Of çekti oturdu vurdu döşüne.
Eyüp’ün gördüğü girer düşüne,
Gözünden damlalar aktı garibin.

Eyüp Şahan
Kocaali 22.8.2014