Beynime Sıkıp Bitirseydin İşimi

Keşke bu sözleri söyliyeceğine
Beynime sıkıp bitirseydin işimi.
Herkes kendi yoluna diyeceğine
Öldürseydin, görmezdin can çekişimi

İnsanoğlu bir kez doğar,bir kez ölür
Ben ise sayende hergün ölüyorum.
Yapraklar bile sonbaharda dökülür.
Ben ise hergün tel tel dökülüyorum.

Yıllardır verdiğin acı yetmedi mi?
Bana karşı hıncın hâlâ bitmedi mi?
Sen bir dedin de,o iki etmedi mi?
Ne o kızardın,hoşuna gitmedi mi?

Düşünüyorum da sana gelişimi
Sana koşup, uzaktan el edişimi
İçim içime sığmayıp gülüşümü
Bir de şimdi boynu bükük gidişimi.

Tek istediğim tatlı dil,güler yüzdü
Diyeceğim iki kelimelik sözdü
Onu da çok gördün ağzıma tıkadın
Her şeyden geçtim,asıl beni bu üzdü.

Hiç kimse,kimsenin yolunda değildi
Gönlüm yalnız senin önünde eğildi.
Seni sözüne sadık,gerçek bir dost bildi
Tavrınla yıkıldı,yerle bir edildi.

Akşam,rüyamda ardımdan ağlıyordun
Gözlerin yaşlı,uzaktan bakıyordun
O halinle yüreğimi dağlıyordun
Kızarmış,şimşekler gibi çakıyordun.

09.06.2008-Finike/Antalya