Vur kazmayı toprağa rüzgârın suçu yok, söv ağaçtan düşen yaprağa…
Dokunma!
Dokuduğuna,
Bir masalda okuduğuna,
Bülbül ile şakıdığına,
Dokunma, sancı veriyor,
Ödenmemiş hesaplar için hancı geliyor.
İlmek ilmek ördüğüne,
Bir rüyada gördüğüne,
Merhem diye sürdüğüne,
Dokunma, sancı veriyor,
Her şey tanıdık amma, her şey yabancı geliyor.
Ne olur dokunma!
Dokunduğun yerden sancı geliyor.
Hayat gerçek amma,
Bir nefes yalancı geliyor.
9şubat2017mustafakirpik
Kayıt Tarihi : 25.12.2024 19:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
