Beynimdeki fillerden Şiiri - Yorumlar

Öyle yazma bahanesiyle afilli cümleler falan kurmayacağım, bildiğin canım sıkılıyor.
Annemdeyim yaklaşık 1 aydan fazla, dışarı da güneş var, bense dünyanın savaştığı lanet virüsün yedinci günündeyim..
Sanki bıraksalar ,deliler gibi kendimi deniz kıyılarına, ormana, alışveriş merkezlerine falan vereceğim; ki bu sonrasında da hiç mümkün gözükmüyor..
Herşey düşüncede güzel, ama ben şu melankoli hallerime bayağı alıştım :) Misal sana da oluyor mu? Tam bir şey komiğine gider gibi olduktan sonra , aklına düştüğümde gülmen kesiliyor mu? Sanki sensiz mimiğim dahi oynamasın istiyorum, yasak gibi, az biraz haram gibi.. İnsan bunu kendine neden yapar bilmiyorum..
Yediğim yemekte, beğendiğim filmde de.. Herşeyi soğutuyor , herşeyi yarıda bırakıyorum.. Böylesini kendine daha hak görmek gibi..