yalnızlık ürkütücü, geceleri hiç ışıkları yakmıyorum
üçüncü kadehten sonra başlıyorum seni düşünmeye
ıslak yatakların kirli yastıklarına başımı bıraksam
bir garip erkek kokusu, filizlenmiş bir aşk çimeni
görsen delirium ataklarında, hezeyanlar içindeyim
koynumda sık sık bilenmekten incelmiş çerkes kaması
karanlığı parçalıyorum kollarım yorgun düşene kadar
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun