Beynim ve Kalbim (Fatma'ya...)

Seni görmezden geliyorum; çünkü seni görünce,
Senin gözlerine bakınca dalıp gidiyorum.
Uzaklardan bir ses geliyor, cız ediyor içim.
Kalbim acıyor farkına varıyorum,
İşte o uçuruma tekrar geliyorum.
Önümde uçurum, arkamda sen.
Dönüyorum sana doğru; ama bakamıyorum sana.
Biliyorum acıyacağını kalbimin.
Beynim emrediyor ayaklarıma: '' İleri! ''
Ama kalbim...
''Dur! ... Gitme! '' diyor sanki?
Evet evet öyle diyor...
Dur bakayım, '' Aşk hastalıktır.'' diyor bir de,
''Sevgili ilaçtır ama bulamazsan sevgiliyi,'' diyor,
''İçin çok acır sonra.''
Sonra, sonra beynim giriyor devreye;
''Ama,'' diyor ''İçinde tutarsan eğer,''
'' İşte o zaman kara sevda olur bu.'' diyor,
''İçinden çıkamazsın bir daha.''
Ve tekrar emrediyor beynim;
Ama bu sefer sadece ayaklarıma değil,
Kollarıma da emrediyor: '' Kır o zincirleri! '' diye.
Sonra ellerime sesleniyor:
''Bırak artık o kalbi! ''
''Uçup gitsin ait olduğu yere.''
Sonunda kalbim pes ediyor,
''Seviyorum! '' diyor sana.
Yoo hayır kalbim demiyor bunu sadece
Dudaklarımdan da boşalıyor kelimeler
''Sana aşığım! '' ''Aşığım sana! '' diyorlar.
O sırada kalbimden bir dumanın çıktığını hissediyorum,
Yanıyor kalbim...
Ruhum gizleniyor utancından bu dumanın içine,
Tüm hücrelerim sızlıyor birer birer,
Titremeye başlıyorum ansızın...
Beynim sesleniyor o anda:
''Bir durun da'' diyor, ''cevabı alalım.''
Sonra kalbim bağırıyor hemen:
''Bak'' diyor ''Ben sana dedim.''
''O kabul etmezse ağlama sonra! ''
''Zaten kabul etm...''
Beyin giriyor araya.''Hoop'' diyor,
''Kapa şom ağzını! '', ''Kabul etmezse saygı duyarız.''
''Ya sevdiği varsa? ! ! '' diye hemen ekliyor kalbim.
''Yine saygı duyarız.'' diyor beyin.
Kalbim durmuyor, merakla ve ciddi bir hevesle tekrar soruyor;
''Peki ya sevgilisi varsa? '' diyor '' varsa n'olcak? ''
''İşte o zaman ömrünün sonuna kadar seveceksin! '' diyor beynim
Ve son noktayı koyuyor bu bitmez tükenmez, tüm üzüntüleri içine çeken hortuma...
Ve şimdi beynim sana soruyor...
Bir cevap verecekmişsin öyle diyor.