“ BEYNİM KALBİME GÖMÜK “
Çok zorladım kendimi, çok vazgeçmek istedim
Sevgim nefrete dönüştü, sandım ki kin besledim
Artık küstüm hayata, yaşama sırtım dönük
Olmuyor, olamıyor, beynim kalbime gömük
*** *** ***
Unuttum inan coşkuyu, unuttum sevinç, neşeyi
Gözüm görmez hiç bir şeyi, ne para ne iaşeyi
Artık küstüm hayata, mal mülke sırtım dönük
Olmuyor, olamıyor, beynim kalbime gömük
*** *** ***
Çok vurdum ben başıma, aldırmadan yaşıma
Dedim orada dursun, gel kalbine taşıma
Artık küstüm hayata, aşka da sırtım dönük
Olmuyor, olamıyor, beynim kalbime gömük
*** *** ***
Yürek beyne hükmediyor, bilemem ki ne diyor
O aklıma düştüğün de, akıl mantık terk ediyor
Artık küstüm hayata, kırgınım nevrim dönük
Olmuyor, olamıyor, beynim kalbime gömük
*** *** ***
Daha neyi anlatayım, bilmem ki ben daha neyi
Gönlüm kabullenemiyor inan hiç bir bahaneyi
Artık küstüm hayata, her şeye sırtım dönük
Olmuyor, olamıyor, beynim kalbime gömük
Kayıt Tarihi : 25.10.2007 12:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!