Beynelmilel Kadınlarımıza

Hele karanlık basınca
İlle karanlıklarda
Hayın karanlıklarda
Sımsıkı sarılın kadınlarınıza

Onların
Süt ve toprak kokan dolgun memelerini,
Ve o mübarek sanatkâr ellerini
Sarın da sarmalayın, gövdenize omzunuza.

Bilirim!
Hem de pekâlâ bilirim ki;
Deveranına kahpe feleğin kafa tutanları dahi
Aşklarına imân dolu bir çift göz,
Itr-ı şâhî serpili zülüflerine
Medh ü senâlı bir söz, ararlar.

Ve buldukları an liman gibi kocaman
Muhkem ve vakur bir erkek omzu,
Başlarını yaslarlar da dalıverirler hemen
hülyalı bir uykuya.

Sımsıkı sarılın kadınlarınıza!
Dokuz ay hemi on günü âvâz-ı mahşerle
hayat çıkarırlar da dar karınlarından,
en battal ve yavuzu dahi korkar
gecenin orta yeri şimşeğin çakışından!
Yağmura buğulu bakışları hep bundan!

Analıklarıdır onları;
bir böyle güçlü
bir böyle alımlı
bir böyle ürkek ve kahraman yapan!

En müthiş ve en zayıf damarımız:
KADINLARIMIZ!

Onunçün rahimlerini kıskanmaklığımız,
yollarında sebeb-i namus zindanda yatmaklığımız
anamız
bacımız
sevdamız
belâmız...
Yalnız, ancak, mutlak ve hatta ille de KADINLARIMIZ!