Beynelmilel Bir Hisle Şiiri - Safet Fırat

Öyle böyle değil,
Beynelmilel yaşanılan bir hissi
Aciz bir kul olarak tattım sende
Acizliğim tükenmişliğimden değildi elbet
Yüreğim bendeydi; ama bana değil,
Bir tek sana ederdi hürmet

Diyorum ya beynelmilel yaşanılan bir hissi
Aciz bir kul olarak tattım sende
Acizdim, her karşı koymaya kalkıştıkça
Saklandığım sığınaklarıma
Bakışlarının emrivakileri yağardı
Damım akardı,
Her bir katre düştükçe bedenime
Hazır kıta beklerdim,
Hem aydınlıkta hem karanlıkta
Hem her nefes alışımın aralıklarında
Tekmilim, avazım kesilinceye kadar
Bir tek senin bir tek senin bir tek seninim olurdu.

Romeo ve Juliet’i hatırlatır
Mem u Zin gibi ölmeyi göze alırdım
Bir türlü varmaya namüsait koşullara gebe ülkemi
Aşk varsa,
Çağdaş medeniyetler seviyesinde görürdüm
Yıllanmış duygularımı serkeş kâğıtlara döküp
EZ TE HEZDIKIM dedikten sonra
Emrivaki cümlelerimin en nazik olanını
Titreyen ellerimle yatay bir eksende
Altını kalın kalın çizip
Ve sana ey yar!
Gözlerinle kes beni dilim dilim doğranayım
Yüreğinle dokun bana bütünlenip sen olayım
Dediğimi hatırlardım
Tadı vehmimin damağında
Kalan rüyalarımda

Deli yüreğin verdiği cesareti
Cebimin en dar köşesine koyar
Onu benliğime işleyip sana açılmaya yeltenir
Bir türlü eyleme geçmeyi beceremezdim
Kendime bakıp sonradan anlardım
Oysaki senin de sevmek için
Sahip olduğun bir kalbin vardı
Kış gününde umutlandım mevsim bahardı.