Beylerbeyinde Akşam

Gün batıyor mavilikler ardına
Bir tutam gökyüzü, önünde sahil
Barınaklarına dönüyor sandallar
Evine dönen baba misali

Bir vapur geçiyor önümden Çengelköy’e
İçinde insanlar neşe içinde
Uzayan gölgelerini yakalarcasına
Pervanesi çırpınıyor, İstanbul köpük köpük

Gemiler gelip geçiyor çığlık çığlık
Tezgahlar balıklarla dolu kılçık kılçık
Bir kedi bekliyor önünde adamın
Kulakları dimdik, gözleri çakmak çakmak

Sonbahar yapraklarını döküyor sarı saçları tarar misali
Güneş gün geçtikçe erken kaçıyor
Duygusal, utangaç, ılık ılık
Kara kış bastırmadan öğüt öğüt

Akşam bastırıyor gizli gizli
Rüzgâr içime işliyor sinsi sinsi
Kedi az ötede, bana bakıyor gel pisi pisi
Haydi akşam oldu toplayın misinanızı.

Ekim 2003