Beylerbeyi sarayını yaşamak

içimdeki çocuk durmuyor
durmadan konuşuyor
ne varsa sevinçlerimi
yaralı hayallerimi
döküyorum denize
maviye dönüşüyor anılar
ve,
kalp ağrımı alıyor bir rüzgar..

bu sabah gördüğüm
nilüfer çiçeklerini
bir sarayın mermeri havuzu taşıyor.
hangi ellerin iziydi
bir esintiyle içime düşürüyor
bir yeşil ova gibi bahçeyi.
bir yere saklanmak istiyorum
duyulan müzik sesi
derinlerden…çok ötelerden geliyor
seviyor kolları ağaçların
her yere uzanıyor kokuları çiçeklerin
beni istiyorlar
saraydan sesler
saf yürekli çocuklarından biriydim
bir isteğim oluyor
saklandığım için kızmasınlar
sallanıp duran bir sandal gibi
çocuk bedenim.
lodos esiyor denizden saraya
düşlerimi bozuyor üşümüşlük
yıllar uzaklaştı birden
biliyorum bir Pazar sabahı
beylerbeyi sarayı
heyecan dolu geziyorum
durup dokunuyorum her taşa
bize görünmez tarihe
işlemeli bir kapıdan dışarıya
denize yakın duruyorum
saatlerce tarandım boğazla
şaheser manzarayla
bir düdük sesi keskin
zamanı kesti
eldivenli beyaz eli askerin..

Mustafa kaya
11.06.2006 / beylerbeyi
www.mustafakaya.net