BEYİTLER (8+8)
I
Daha iyisini yapmak, şöyle dursundu bir yana
Yapılanları yıkmaya, bozmaya çıktık meydana
II
Ahlakı olmayan halkın, olmaz ki medeniyeti
O hakkı; bulmayan halkın, olmaz ki iyi niyeti
III
Hak yolunda hakikate, erivermek sözle olmaz
Kötülükleri görmezden, geliveren gözle olmaz
IV
Güzellikleri besleyen, şerleri bir anlık eder
Kötülükleri besleyen, kendine düşmanlık eder
V
Ne kadar okursan oku, güvensen ki çok bilgine
Yaraşırca yaşamazsan, cahilsin han ol! Gel kine
VI
Kötülük kuma yazılır, tövbeyle çabuk bozulur
Güzellik cama yazılır, övgüyle ak pak cüz olur
VII
Güneş yeri aydınlatır, nasihatler insanları
Gururunu yere yatır, duy hakkı konuşanları
VIII
Yükseklerde yer tutanlar, tehlikeden emin değil
Alçakta kalanlar çeker, paçasından aşağı bil
IX
Zorba insanları görüp, zorbalığı tanıdıkça
Hayvanları çokça sevdim, mazlum yürek kanadıkça
X
Kötüler kendilerine, hep tahammül edildikçe
Daha çok azar biline, bu tahammülü bildikçe.1
XI
Faydasızdır bu yolda, rabbimden gayrı koruyucu
Kalmaz bu yolculukta, inşallah kulun yola borcu
XII
Lakin; ya karınca bile, bizlerden de değerliyse
Lâin bildik; hınzır bile, biz kullardan da, erliyse
1-“Kötüler kendilerine tahammül edildikçe azarlar” Tolstoy
Cüz: parça, pay, hisse ve bölüm anlamınadır. Çoğulu eczadır.
Feyzullah Kırca
Akbaşlar Köyü / Dursunbey
Kayıt Tarihi : 30.4.2011 19:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (12)