Beyitler-7 Şiiri - Osman Onuktav

BEYİTLER-7

B/AŞKADIR
Çiçek bol gül başkadır gül bülbülün aşkıdır
Şiir yazan çok ama, üstad olmak başkadır

İZİN
Kafkasi öpmek ister verirsen sen izini
Yanağımdan silemem dudağın ruj izini

SÖNER
Haksızlık muma benzer bitince kendi söner
Hak için yanan fener adalet için döner

YIKMA
Sevdiğin güzel ise dönüp de güle bakma
Bırak dalında kalsın umutlarını yıkma

SELAM OLSUN
Kafkasi haykırıyor kulak verin bu sese
Allah’ın selamıyla selam olsun herkese

Y/ETMEDİ
Ülküm için çağlarım dağ taş bana yetmedi
Ülküyü cezbetmeyen yürekler kar etmedi.

KA/DERE
Ülkücüler kardeşse akmalı ülkü dere
Paçasını sıvamaz razı gelir kadere

SÖZLER
Hırs bürümüş alemi kör olmuş gören gözler
Ezberce ağızlar da dolaşır kutlu sözler

ÇİN’E
Bozkurt’um; sen asena ol ben börteçine
Ulurken; altaylardan duyulsun taa çin’e

KUTSAL
Türk de kutsal sayılır; Vatan, Bayrak ve Kur’an
Kutsalıyla yaşar Türk, kurulacaktır Turan

G/ÖZLER-2
Beden kana ete hasret, ruh cennet yolu gözler
Topraktan yaratılan ten, gene toprağı özler

KOŞARIM
Kafkasi yurda sığmaz Üç kıtaya taşarım
Tarihten ders alırım, Turan ele koşarım

DERTLER
Bir mum gibi eriyip damlarsa dertlerimiz
Derman bulmaya çıkar as olan mertlerimiz

BULUTLAR
Dolaşsın üzerimde beyaz beyaz bulutlar
Gölgesinde yaşarken yeşeriyor umutlar

D/İNLEYEN
Yazdığın birkaç cümle hayatınsa inleyen
Samimi birkaç dosttur okuyup da d/inleyen

HATA
Devleti yönetiyor hata üstüne hata
Hırsızlık, arsızlıkla adam kalmadı sata

Osman Onuktav
Kafkasi