Beyitler-4 Şiiri - Osman Onuktav

BEYİTLER-4

AKİLLERE

‘’Akil’’diye sundular, Altmış üç vatansızı!
Unutmayacak bu millet, bunlar gibi vicdansızı.

HURAFE
Dünya ile Ahreti kodular bir kefeye
Siyasiler elinde, din döndü hurafeye

KUTSAL
Türk de kutsal sayılır; Vatan, Bayrak ve Kur’an
Kutsalıyla yaşar Türk, yok karşısın da duran

TA/VAN’A
Cumhuriyeti kurduk Edirne’den ta Van’a
Ezanları okuduk şerefe den tavana

G/ÖZLER
Beden kana ete hasret, ruh cennet yolu gözler
Topraktan yaratılan ten, gene toprağı özler

YAŞIMIZ
Vatana can veririz sorulmaz hiç yaşımız
Vatanı savunurken oynamaz hiç kaşımız

DÜDÜK
Vatanım da ötüyor, ihanet dilli düdük
Etrafına toplanmış, binlerce hain hödük.

T/AŞTI
Arif olan şairin yürek kalemi taştı
İlim irfan yazdıkça dertleri bini aştı

CAĞLIYOR
Rahmet yüklü bulutlar, sicim, sicim ağlıyor
Kurumuş gözleri rahmetiyle çağlıyor.

SEMİRİYOR
Vatan millet sevenler, ömründen can veriyor.
Bu vatanın sırtından siyasi semiriyor.

BU SİYASİLER
Bu siyasiler ülkeyi sürekli sömürdüler
Ağlamayı ‘’kutsal’’ kılıp hep malı götürdüler

GARİBİZ
Tarihe ışık oldu, bıraktığınız her iz.
Türk olanlar sizi özler. bu ülkede garibiz

VİCDAN
Milletini tut kaldır, devletine bakma hor
‘’Akil’’ olmadan evvel, önce vicdanına sor

TÜRK İSLAM
Ey Türk oğlu Türk gelin Turan’da buluşalım.
Türk İslam ülküsüyle huzura kavuşalım

BOŞUNA
Pişmanlık da faydasız, ah etmeler boşuna..
Kader mi diyeceğiz, bu yolun yokuşuna?

BEYLERİM
Ey uyanın artık! Ağalarım beylerim,
Ağlanacak halimize gülmemeyi yeğlerim.

K/ATILMAZ
Türk; bozkurt yüreklidir çakallara katılmaz! ...
Kaçan itin artından hoşt değip taş atılmaz

Y/anmalı
Kul inandığı aşkla yüreği hep yanmalı
İnançsızsa yüreği hep Allah’ı anmalı

Osman Onuktav
Kafkasi