Ruhumun derinliklerindeki ifadeler akınca yüreğe,
Kalmazdı hiçbir elem, heyhat bırakırdı sevinçleri.
Bir yaprak misali dökülür duran hayat gider ufka,
Sanırsın gemidir, kaptanı rota çizer, aşar denizleri.
Rüyalar görürsün en çaresiz anlarında bile,
İşte benim hikayem dersin, unutmazsın geçmişi.
Lâkin taş duvarlara yaslandın, kırdın bir kalbi,
Hiç uğraşmazsın barış için, zaten bilmezsin kendini.
Ben sussam yine de yazılarım kalır ortada,
Bir güzel Emrah vardı dersin arkamdan belki.
Kayıt Tarihi : 8.1.2010 03:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Emrah Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/08/beyitler-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!