Selâmet istiyorsan, kalbi Hakk’a kenetle;
Vicdan ve ahlâkını, Kur’ân ile denetle.
Görüneni görürsen, görünmeyen görünür
Bil ki; Allah yolunda kalp gözüyle yürünür.
Yalnızlık; her insanı, yoklayan bir bunaltı;
Yalnızlığın çâresi; Kâf Sûresi on altı.
Allah için düşün, Allah için koş;
Vallahi, Billahi, gerisi bomboş.
Namaz, Hakk’la sözleşme, nefs ile yüzleşmedir;
Suyu cennetten gelen, kurumaz bir çeşmedir.
Kalp gözü görmeyene, boşa lamba yakılmaz;
Kulağım yok diyene, zorla küpe takılmaz.
Kâinatta ne varsa, her şey diyor ki; "Uyan!"
Kaç insan var acaba, bu çığlıkları duyan.
Ey insan ! Sen kendini başıboş mu sanırsın?
Kalp gözünü açarsan, Sahibini tanırsın.
Ne servet, ne şöhretin, takvâda payı vardır;
İnsan ancak Allah'a yaklaştığı kadardır.
"Ya Hak söyle ya sus" buyurdu Resul,
Demek ki her insan, dilinden mesul.
Kayıt Tarihi : 7.5.2020 02:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!