Beyitler-2 Şiiri - Osman Onuktav

DOST
Samimi dost odur ki çağırmadan gelecek
Akan göz yaşlarını yere düşmeden silecek

NEFER
Hain ile savaşta ülkücüler neferdir
Davası için ölüm ne mübarek seferdir

SEFER
Hain ile savaşta ihtiyaç var nefere
Vatanını sevenler çıkmalıdır sefere

BAKIŞ
Turan özlenir durur hasretle her bakışta
Ülküm yazın buz tutar, yanıp kavrulur kışta

SENSİZ
Ey Başbuğum! sensiz, öksüz kaldık, duy bizi! ...
İzinde boynu bükük, yetimlerden say bizi! ...

EŞEKLER
Bütün değerlerimiz, yok oluyor zamanla
Eşekler yollarını, değiştirir samanla.

KAR/ANLIK
Lider makamındasın imanlı ol bir anlık
İman olan şuurda barınamaz karanlık

NEFES
Aldığım her nefeste soludum bu havayı
Ciğerime işledim yaşadığım davayı

UYANDIR
Savunduğun fikrini hakikate dayandır
Uyuyan bu milletin bilincini uyandır.

DAVA ORUCU
Ülkü söylesin dilin, boz artık orucunu
Onursuzun eline verme dava ucunu

DİL
Dilin uzunluğunu, her vakit kısa tut! ...
Geçit verme gıybete, söyleyeceğini yut! ...

YATTIK
Bağı bahçeyi verdik, tapusu ile sattık,
Geceleri oynayıp, güneş doğunca yattık.

SON ÇEYREK
Yaradan’a sığınıp hayır dilemek gerek.
Geçti ömrün yarısı.. Belki de bu son çeyrek
.

YAR/E
Yarin bir güzel sözü, kalp gözümü aralar
Firar eder duygular dar gelir tüm dereler

FİKİRSİZ FAİŞE
Küfesi dolduğunda sıcak gelir köşesi
Bucak bucak dolaşır fikirsiz fahişesi

YABANCI
Çok kalıcı değiliz; bize bu alem hancı
Hepimiz misafiriz, ev sahibi (sanal) yabancı

ÜLKÜ ERLERİ
Ülkücü boyun bükmüş, mahkum olmuş serleri
Bir başbuğ bekleniyor, kurtaracak erleri.

HAVLAYAN İTLERE
Bozkurt ulumasını, itin öfkesi kesemez
Bozkurt izin vermezse, havlayıp da gezemez.

BOYNU BÜKÜK
Vatanın boynu bükük, ağrıyor her yanları
Buna vesile olanın, alınacak canları

DAVA YETİMLERİ

Davanın yetimleri hangi suçtan öldüler?
Ülkücüler ağlarken, vicdansızlar güldüler

Osman onuktav