Sen kendini gerçekten, istiyorsan tanımak,
Duvar aynası değil, Kur’ân aynasına bak..
---
Ne yol sordum, ne sokak, ne bir adres kimseden,
Çünkü buldum adresi; Kur’ân-ı Kerîm’de ben.
---
Gizli kibir, gizli şirk, sanma sana uzaktır;
Her yerde, her nefeste, her adımda tuzaktır.
---
“Ben insanım’’ demekle, insan insan olaydı;
Hayvanlardan ayırmak, ne kadar da kolaydı.
----
“Müslümanım’’ demekle, insan mü’min olaydı,
Cennet vizesi almak, ne kadar da kolaydı.
----
“Kalbim temiz’’ demekle, kalpler temiz olaydı;
Deterjan tasarrufu(!) , ne kadar da kolaydı.
----
İndirime geçtikçe, haysiyet pazarları,
Canlı cesetle doldu, apartman mezarları.
----
Ömür kavşaklarında, kırmızıda duranlar;
Sabrın selâmetini, yeşil yanınca anlar...
----
Sanma ki; zorbalıkla yolumdan döneceğim;
Ben Kur’ân’la doğmuşum, Kur’ân’la öleceğim.
Kayıt Tarihi : 19.6.2011 17:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!