Beyitler Şiiri - Salih Sert

Doğan güneşle gözlerini kapattı ay
Şu kalbimdeki oku gönderen yârdeki yay

---

Gecem aydınlanır sanmıştım O' nu görünce
Gözlerim karanlığa gömüldü O gidince (kaybolan nur)

--

Sevgi kalpte temerküz etmeye yakın
Sen yine de herşeyi herkesten sakın (temerküz: toplanma, artma)

--

Girizgahı güzel olsun yaşadığın hayatın
Gençlik ateşinde sönmesin ruhiyatın

--

Hiçbirşey, hiçbir kimse; herkes herşey aynı şey
Anlattıklarım da söylediklerim de hep aynı, hey gidi hey!

--

Pınarlardan akarcasına boşalır gözünden inciler
Döküleydi şu sözler sanki rana-yı lebden inciler (inciler)

--

Gerçekler bir bir çıksın isterdim hayatta
Kurtuluşu görürdüm en azından mematta

--

Eyleme güzel sözlü o yâri hüzünlü
Baksana dünyada var mı başka böyle güzel gözlü

--

Gönül hoş, dünya ayrı bir hoş
Ahiretine çalışmazsan hepsi de boş

(muhtelif zamanlarda gönülden süzülen bir kaç damla)