Beyitler 8 - Tufan Yığıntıları

Secde önemli şey cennete eştir,
İman gül bahçesi namaz güneştir.

İstisnai olsa da ismime ram olurum,
Necaşi' yi düşünür dertlenir gam olurum.

Her kuşun uçuşu göklerdeki haz,
Hüznün şarkısını herkes duyamaz.

Zillettir hem oku aklet düşün az,
Ehl-i iman alkışmatik olamaz.

Ömür, ölüm yaşam arası hamak,
Ölümden beterdir anlaşılmamak.

Hakikat yanınca yalanlar söner;
İmhâl tamamlanır ve devran döner.

Nefsi hesaba çek, unutma akti,
Bâki olmayana sarf etme vakti.

Düşecek mutlaka âhın harından;
Dünya mazlumların omuzlarından.

Tarafkirlik haset kin nifak izi
Ya Râfi affeyle toparla bizi

Sarsılmaz yenilmez süre verir az,
Hakikat yalanlara mağlup olmaz.

Asır şirazesiz, Siyonizm şer,
Ümmet nerde peki, öldü dediler.

Mütevazı zihinlerin vaazı;
Tebliğde hilimdir, hâlde kalp izi.

Akledip anladım sabretmek nedir,
İmhal var ihmal yok iman böyledir.

Tevekkül et gayretsiz kalma,
"Sakın ümitsizlerden olma".

İlahî adalet fâş eder serin,
Müsebbibisin sen musibetlerin.

İsrail devlet değil bir çetedir,
Siyonizme Erbakan reçetedir.

Bismillah der al ibreti bak taşa,
Yeis nedir ümitsizlik kim hâşâ!

Her ne varsa yalan, yalancı hazan,
Bir ölüm gerçektir bir de hak mizân.

Bu seneki bayram Kudüs'e hazan;
Bir daha ya kısmet şehr-i ramazan.

Hasat beklenemez âhın barından.
Telef olan vicdan tarlalarından.

Nimetlerin şükrünü bilmeyenler,
Nimet gider namertlere baş eğer.

Seni insan kılan, hâl ile va'zın
Helâl lokma yoksa yalan namazın.

Hakikate akletmeden varılmaz,
Kizb ehline niçin neden sorulmaz.

Kalbi harap eyler, alkış düşkünü,
Kibre mekân eder gönül köşkünü.

Fikir alında ter, sükût gayrettir,
Düşünmeyen beyin çomara ettir.

Dini va'z ediyor "O"ndan bihaber,
Akıbeti meçhul, sondan bihaber.

Rezzâk seninledir mutlak ve kesin.
"Kısmete râzı ol rahat edesin"

Kuruluşu soykırım! Kan gözyaşı nefret kin;
Haddine mi söz etmek sömürgeci devletin.

O öyle bir yâr ki seninle her ân,
Geceyi durdurup sabahı kuran.

Emrini şükrünü unuttuk Nasr'ın,
Kıyametindeyiz galiba asrın.

İnsan irâde de ahlâklıysa hür,
Şefkat zalimlerden daha güçlüdür.

İhlâs zühd takvâ ile kimi irşad ettik biz,
Nakarat vaizlerle pek yorulduk hepimiz.

Faniler merasimi, güven ama nesine,
Ebedi düşünenler koştu sıdk ülkesine.

Öksüzler onları hep anacaktır,
İnfâk neferleri kazanacaktır.

Herkes mutlak müstehaka varacak,
Tağutları o gün kim kurtaracak.

Duâ had bilmek acziyeti arzdır,
Arz edin akledin akletmek farzdır.

Vallâhi mizân var hesap var tek tek,
Mahşer var dehşetli söze ne gerek.

Dile irşâd gerek haset kin değil,
İslâm çarçur edilecek din değil.

Musibette sabır zafere gebe,
Tevekkül eyleyip acı sebebe.

Gerçeğe körelmek kıyamı rettir,
Hakikati perdelemek zillettir.

Ahlâk öldü kizb zirvede sıdk düştü,
Reddiyeler methiyeye dönüştü.

Riyâsız niyetler ihlâsa radar,
İman zenginliğin infakın kadar.

Sevr'de gözyaşı Mina'da taş olun,
"Tevbe edenlerle arkadaş olun."

Hüsran mutlak, ihmal yoktur imhal var,
Helak eder; hınzırları yakalar.

Soytarılar sokak sokak dağıldı,
Dağıldıkça çomarlaşıp çoğaldı.

Hakikat müminin vicdan sesidir,
Haykırmak imanın derecesidir.

Asra sükût gerek, alınlara ar;
Aptallar, abdallara aptal diyorlar.

Hodgamlıktır kizb ehlinin fıtratı,
"İhkak-ı hak" diyargamlık empati.

Koru bizi ya Râb, el-Hafız'sın Sen,
Şer ehli cühelanın fitnesinden.

Hak mizânın vecde gelen sesidir,
Buğz, imanda kalma meselesidir.

Fitne varsa tesanütte gün üşür,
Ben susarım şiirlerim konuşur.

Aşk seherlerde alnı göğe değen,
Sekinetle kalbinden gülümseyen.

Hakperest olanın tarafını tut,
Hakkı bilmeyeni taşımaz tabut.

Kizb ehlinin tuzakları çok olur,
Nihayeti kendi düşer yok olur.

Tefekkür yap seher vakti çık dama,
Hiçlik varken çokluklara ağlama.

Nobran ifade sadistlik salar,
"Parayı veren düdüğü çalar"

Batıla parya olan hâk demekle hâk olmaz;
“Mü’min, aynı delikten iki defa sokulmaz!”

Kul hakkı dehşetli zehirden baldır,
Helâllik olmayan tevbe hayaldır.

Aklederim şükür fikriyatım hür,
Duygularım hakikat öyküsüdür.

Meşakkatte huzur var ve terlidir,
Alçalmak için yatmak yeterlidir.

İnanan inkârcı öğretmen vaaz;
Ar yoksa fark etmez her türü yobaz.

Meddahlığı sorulacaktır yarın,
Mahşer de kula köle olanların.

Hayâ imana atılan ilmektir,
Tek derdim müslüman kalabilmektir.

Neden bu kadar hırs, mağrurluk neden,
Akıbeti soğuk tabut değer mi!

Deme ehl-i müfritleri unut geç;
Âlemlerin rabbi unutur mu hiç!

Utanma duygusu edep ar harab;
Bizi azgınlardan eyleme ya Rab!

Varlıkta yokuz biz yoklukta varız,
Frenk sözcükleri avurtlarımız.

Bereket ribasız terdir pullukta,
Özgürlük kemâle erer kullukta.

Defteri dert eyle yazanı bekle,
Rahat arıyorsan mizânı bekle.

Cühelanın irfanına sözüm yok,
Ariflerin susmasında yoruldum.

Kalpten kalbe inlemeli ağuşlar,
O tevvaptır rahmetiyle bağışlar.

Yaratılış aşk, aşk kalbin odudur,
Aşk yoksa kelâmlar dedikodudur.

İsmi gibi adil olâ bu beden,
Adl ismine vakfeyle ebeden.

Derin suskulardır bendeki feryat,
Göçtü hakikatın vicdan mektebi.

Kalp ehlini dinlendirir tevâzu ,
Kalp bilmeze pek uğramaz bu mevzu.

Ölüm vardır madem varı dert etme,
Erdem varsa itibarı dert etme.

Neden bu kadar çok dalkavuk sorum,
Ahir zaman ahir zaman diyorum.

Zillet olur, kinpereste gül sunma,
Kizbmatiğe hüsn-ü zanda bulunma.

"Cuma mesajları" yazma ara ver,
Öksüzü sevindir güldür para ver.

Hakkı yaşayalım hakkı yayalım,
İnşAllah akledip aldanmayalım.

İnsanlar arayın samimi kalpten yana,
Sesinizi duyunca gözleri buğulana.

Aklet hayra çevir adavet dünün,
Bu gidiş nereye, biraz düşünün.

Kizb üreten hınzırlıklar çok ama,
Yalanların doğrulara yamama.

Mısralarım vicdan sesi, izâh tam;
İnsanım ben dalkavukluk yapamam.

Dışkıda vızıldar petekte bekler,
Arı kılığına girmiş sinekler.

Zulmete kardeştir haddini aşan,
Meyil gösteren de o gün perişan.

Acırım durmadan acırım size,
Kin nefret sürdünüz gözlerinize.

Meylinde bulunmaz nifak kin yalan,
Mümin odur, vahyi kalbine alan.

"Hak feda edilmez" esması Hak'tır
Hakkı bilmeyenler zay olacaktır.

Kalpler merhametsiz anarşist madem,
Kalp ehli bulmalı araya âdem.

Serde ahlâk yoksa dilde kan olur,
Düşük meşrepliler saldırgan olur.

Hak mı fiillerin, düsturun, nasın,
Merhametin yoksa karanlıktasın.

Ahlâk imandandır hiçlik marifet,
Hodgama hiçliği gel de tarif et.

Yumruk isen tahakküme, ersin sen,
Mizân kaygın varsa mutebersin sen.

Yüreğimi arz ederim her Cuma,
Şuursuzluk katmam mutsuzluğuma.

Hakkı vaaz ediyor batılla yatan,‬
‪Göbeği dizinde emeksiz yutan.

Avurtlar Bolşevik dahası da var,
Ne kadar kör sağır kalabalıklar.

Nuh peygamber nerde, nerede İsa;
Oyun tek perdedir, ölüm çok kısa.

Şiir şuur ister, ruhun sesidir;
Kültür medeniyet meselesidir.

O günü bekliyor dehşetle mahşer,
Zalimler mazlumlar şehit ve leşler.

Ölüm mizân yeri, hâk diyor âyet,
Müslümansın madem biraz ciddiyet!

Şiârı şairin hakikat haktır,
Hakkı yazamayan şair alçaktır!

Ömür yok ki tekrar kazası ola,
Şiirlerim Hakk'ın rızası ola.

Efkâr çöreklenir girer uykuma,
Ruhum teskin olur gelince Cuma.

Hakikat biriktir, oku aklet sez,
Kimse senin cennetini düşünmez.

Et ve kemik hepsi, ruh varsa varım;
Ben’imin parçası önyargılarım.

Tepeleri makber, dereleri mim,
Bu günlerde Sarıkamış gibiyim.

Ahlâk edep vicdan, ilim irfân fen;
En büyük meselem lekesiz kefen.

Hakikattır adl adım, haksızlığa yatmadım;
Tek sermayem güvendir, kimseyi aldatmadım.

Sen hâk çarşısında batıla hansın,
Kahraman rolünde bir figüransın.

Ahlakta üftâde kalp ile bakmak;
Zaferdir ardında hoşluk bırakmak.

Sabır ve metânet var ise şâyet,
İmhâl var ihmâl yok buyurmuş âyet!

Yoksulluk gözlere fışkıran gamdır;
Aç varsa tok yatmak şehre haramdır.

Feryat etme kadere hürmet et sabret,
Musibetler ikazdır sonrası rahmet.

Dosdoğru ol siz biz neyin nesidir,
Adl kalemler hakikat kölesidir.

Hayat ve ruh her şey ödünç biline,
Madem muvakkattir koş menziline.

Putçu bedenleri getirmem dile,
Bir kahpe piyes ne yazsam nafile.

Ne siz usandınız ne de ben,
İnadımız takva olâ ebeden.

Adl yazar adıma adl eşsiz paha,
Kelâm da şiârım İbn-i Revâhâ.

Şiirler seferim mânâlar sancak,
Kime anlatayım kim anlayacak.

Bütün kötülükler tek hece "ben"dir,
Hak bilmezlerin hadsizliğindendir.

Kandın bedbaht adam şakiye kandın,
Sen fâni âlemi bâki mi sandın.

Helâli gasp ribâ, isyana yurttur;
İmânı kemiren şirk başlı kurttur.

İnsanlığın tefrikası ırkçılık;
Ve takiye çifte standartçılık.

Şefkat harlamalı müminin bağrı,
Hâl ile hûş olur ahlâka çağrı.

Şiirle anılmak istemem ancak;
Hâl ile çağlarsa müjdeli sancak.

Binekler pahalı, binenler ucuz,
Sokaklar çomaksız köpekler kuduz.

Kur’an’ da dört esas; birisi haktır,
Mizân dehşetle tamamlayacaktır.

Sabrın intizamıyla çok şey yamadım,
Beraber ağlayacak dost bulamadım.

Edep taşıyamaz ruh yoksa yüzü,
Susar ifşa etmem kokuşan tuzu.

Müslümanım ve insanım, izâh tam;
Teşne olup dalkavukluk yapamam.

Aklı kinle, dili kizble doludur;
Dâva diyor dâva ahlâk yoludur.

Edep ile vecde vara başınız,
Tevbe edin aşka kavuşasınız.

Din taciri çoğalır akletmeyen çok ise;
Şefaatçi bekleme, sâlih âmel yok ise.

Varsa şayet cadde sokağında aç,
Tüm varlığın ateş, insanlığın hiç.

Üç şeyi boğuyor, cehâlet,
Merhâmet muhâbbet mârifet.

Putçu bedenleri getirmem dile,
Kahpe bir piyes ne yazsam nafile.

İrşâd nedir tebliğ kime ey hünkâr,
"Emri bil maruf,nehyi anil münker."

Kalp ehlidirler, takdire şayanlar,
Hakkı telkin edip ve yaşayanlar.

İnsan kalabilmek ne büyük sanat,
Dünya kime huzur kime saltanat.

Bir mezar kazınız bembeyaz kardan,
Gitmek istiyorum bu diyarlardan.

Sarıkamış mısralarım kime gam;
Kalbim donar aşk şiiri yazamam.

Nifak dolu avurtları, kin damlar,
Sonsuzluğu satar süfli adamlar.

Ölüm zulüm virüs ibretler vardır,
Farkına varanlar pek bahtiyardır.

Ey hakikat sahibi! Ayırma hâk izinden,
"Helak etme Allah'ım beyinsizler yüzünden."

Seni mümin sandı bilen namazın,
Helâl lokma yoksa yalan namazın.

Ahın gücü ağır yazan ne yazsın,
Feryadı mizanda kaldıramazsın.

Cennete giremez secdede ölse;
İnsanlar şerrinden emin değilse.

Sefahat, meddeci asrın atıdır,
Sözlerim ahvalin malumatıdır.

Lisanın ziyneti edep ar hayâ,
Haya yoksa boşa gitme Hira'ya.

Zalim beşeriyet dünya kin sesi;
Kapadı Beyt'ini kovdu herkesi!

İsmime münhasır kemâlden azım,
Kalbiyle konuşan adamlar lâzım

Hakk'ın divanında pay olacaktır,
Hakkı zay edenler zay olacaktır.

Zalime nasihat boşa çabadır;
Zulmete hamile kine gebedir.

Öyle anlar var ki, ne yazılsa az,
Unutmamak lazım unutulamaz.

Dile vicdan gerek, alınlara âr,
Kalplerin ihyası tevbe istiğfar.

Cumâ libasını giyemeyenler;
Harama haramdır diyemeyenler.

Faize kâr deyip kirlenen emek,
Milli piyangoya millidir demek.

Ya Rab beni ismim gibi ad eyle,
Hakkı söylet, affeyle azad eyle.

Gün göremez fısk höykürten her kimse;
Gönül bezer gam giderir er kimse.

Ölümü düşünmek ihlâs erdemdir,
Tefekkür etmeyen zalimlerdendir.

İfrat tefrit menfi ahlâksız sazsın,
İllet ve gafletten kurtulamazsın.

Basirette kısır, ruhtan alıklar,
Ne kadar da sağır kalabalıklar.

Kursağında kizb bol, unuttun dünü;
Kimse görmez senin gerçek yüzünü.

Hâle aksetmeli kuldaki hayâ;
Hayâsı olmayan tapar paraya.

Ebabil taşlarıdır mazlumların bileği,
Dehşet ile çağırır o gün azap meleği

Gerçeği tahrifat, öyle ânlar var;
Kahraman kisveli kaltabanlar var.

Ne maziyi bildik, ne atî dedik;
Hâlden anlamayıp empati dedik.

İnsan çok uzakta insanlığa yan;
Yaşamak soluk mu, susun o zaman!

Metânet güzel şey tevekkül yada;
Sabırla geçiyor; izi kalsa da.

Tuzak cürüm kin ve nifak aldat gez,
Hâşâ Kahhâr hiçbir şeyi unutmaz!”

Kalemim hak yazar hakikatte hür,
Dayanağım Allah, o basîr şükür.

Vicdan yoksa geri kalan gazeldir,
Hayat güzel insanlarla güzeldir.

Kıyamet gününü düşün müslüman;
Kardeş eti yemek işin müslüman!..

Melüllenme o hafidir,
Allah kuluna kâfidir.

Serde ahlâksızlık, siyonist ağız,
Sabrı gardaş ettik kazanacağız.

Adalet bilmeyen düzen canidir,
Mizân o gün baki herşey fanidir.

Acı bir hakikat ağla kavrul yan,
Mezara gideni yok arkasından.

İster atlı deyin isterse yaya;
Döneceğim ayrıldığım noktaya.

Kitap ve sünnet tebliğdir hakka,
Hakkı bilenlerin hakkıdır Mekke.

Bırakın mensubiyeti, er olun,
Kur'ân "Doğrularla beraber olun."

Zonklat şuurunu; oku aklet yaz,
Hakk'ın müdafası ribayla olmaz.

Hâlini ihya et ruhun sükût boyasın,
Dilin temiz tut ki; güzel sözler duyasın.

Ölçüm yapıyoruz dilde yok sütre,
Elimizde birer imanometre.

Tevhid elbisesi giyemeyenler;
Harama haramdır diyemeyenler.

Çok azını yazıp yattım,
Her şeyi içime attım.

Vicdan zembereği bozulmuşken tam,
Seyran edip aşk şiiri yazamam.

Takvalar horlandı taklalar arttı,
Taklacılar Firavun'u arattı.

Şiir yazıyorsam dinmez acım var,
Benim hâk demeye ihtiyacım var.

Vicdanlar pespaye suskunluklar gam,
Ölüm var çok şükür, ölüm vesselam.

Sen düşemezsin sorun da bu yâ,
Yusuf’un düştüğü şanslı kuyuya.

İman kabul etmez, yalan tuzak kin;
Cürümler od olur o gün "yevmiddin".

İsmim Ömer denmiş ad günüm kasım,
İslam adalet der; varsa ihlasım.

Nasihatin hâlde olâ, her anın,
İhtiyacı kâl değildir dünyanın.

Akleden kendinde kendini arar,
Susmak terletirken düşünmek yorar.

Hodbin hissedemez hikmeti pirim;
Ben hep üzülürüm, vicdanı hürüm.

Methiye övgü ne, tapan tapana,
Kudüs’ü siyonist başkent yapana.

Şikâyetçi olur el kol bacak ten,
Allah'a havale edilenlerden.

Kini cilâlayıp şerri boyuyor,
Sükût ediyorum Allah duyuyor.

Allah’ın rahmeti gazabı haktır,
Merhamet erleri kazanacaktır.

Selâm verip gitti bir mevlid yine,
Omuzlarına yük, aşk yüreğine.

Herşey satılır rafta,
İnsan hangi tarafta.

Parameşrep sefahatta şâd olmaz,
Tanrılara giden yol irşâd olmaz.

İrşat tebliğ nedir akleyleyin az,
Bâtıl şivelerle hâk savunulmaz.

Dünya madem yalan peki sen nesin,
Hakikatten yana hangi yerdesin.

Kizb ehli çehrede izzet ar olmaz,
Hodgamın sözüne itibar olmaz.

Ahlaksız yol tutulmaz,
Din yaşanır satılmaz.

Hissiyatsız ruhlar derine inmez,
Müphem manalar hükmünde silinmez.

Yolumuzu felak eyle Allah'ım,
Zalimleri helak eyle Allah'ım,

Arsız söz dinlemez gayri tez güler,
Ahlâkı olanın yüzü az güler.

Kinin kizbin pek çoktur,
Mizân var kaçış yoktur.

Namaz çarpacak namaz,
Ey yalandan usanmaz.

İnsan bir yolcudur başlangıç beşik,
Kimi insan gibi yürür kimisi eşek.

Ahlâk varsa ahlâk muteber namaz,
Ahlâk yoksa namaz kalbe uğramaz.