Beyit Örümcekler Şiiri - Harun Yıldırım 6

Bazen yaprak olup rüzgarın önünde; sevinçden savrulasım gelir
Bazen balıkcı misali örümcekler  gibi kavrulasım gelir

Duvarı saran örümcekler; yere inip yürümekten utanır aciz
Bilmem nasıl görüyor bizi; dünyaya bırakmak istemiyor bir iz

Sanki bir balıkcı misali; ağ örüyor
denizlere açılacak
Topla reis nimetlerini; yavaş yavaş tezgahlara dağılacak

Örümcekler; sigaramın dumanını emen duvardan yürüyorlar.
Sigaram bitti; saatimin  ; yelkovanın; tam üstünde duruyorlar

Duvara katran gibi sarılmış duman; içinde acılar  ve zehir
Git artık örümcek topla aglarını bana vustlattan selam getir

Küllügümün  üstünde durma git; içinde zaman kıvılcım  yangın  var.
Al bendeki yangınları; tüm alemde ilmik ilmik Duvarlara sar

Dokunmayın masamdaki çiçege; benim gibi dudakları kurumuş.
Sanki bin bir örnekten birisin; bende anlayacak  beyin yogumuş