Beyit Ögretmenim Şiiri - Harun Yıldırım 6

Bu ne sevgi sende bitmeyen bir nedamet
Kucagında sevgi,sımsıcak demet demet

Bu nasıl özlemdir, özlemin bayıltacak
Ayak kabım düştü, yoldayım yalın ayak

Divandan beyitler ögrettin bana oku
Mürekkebim benim koktugum güzel koku

Herkes koşuyordu baktım birden zil çaldı
Beynimde sorular girerken taklı kalıdı

Sıramda oturan gürkan birazcık deli
O kırar döker hep, ben öderim  bedeli

Arka masadaki kızın adı hatice
Tombuldur kendisi ekmek düşmanı gece

Senden bana dogan ışık başka nur başka
Heybetli duruşun başka; huzurun başka

Koca bir ömürü  ettin sen bize feda
Netez bitti zaman öpüp edecegim veda

Bıraktım çantamı bugün son günüm benim
Öpeyim mubarek elini ögretmenim

23/10/2012