Dünyada üstüne bastıgım ufak taneler
Yatınca topraga beni yiyecekler
Sürt beton zemine; sertelsin tırnakların
Yemi olacagım ; çift başlı karıncaların
Karınca; yavaş başla kemir uçlarımdan
Bak incitme sakın; kayıver duvarımdan
Aç artık şimdi topraga; tünelden camı
İn yavaş yavaş ca; açma kurdular
damı
Haydi çagır bütün akrabaların gelsin
Verme böceklere; sofranın başı sensin
Çık tünelden; unuttugum defteri getir
Gelde ozaman: sagımdan solumdan kemir
Boru gibi dizli damar; kurudu gölünde
Yürü git içinde; tümsekler yok önünde
Yanyattıysam eger; geçde sagıma devir
Sallamadan bir oyana bir buyana çevir
Bir soluk alayım; beynimin üstünde dur
Ye artık karınca; yedikce azda kudur
24/10/2012
Harun Yıldırım 6Kayıt Tarihi : 17.12.2012 15:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!