Beyinsizler Şiiri - Mehmet Ay 2

Çağı mahvedene, beyim deniyor,
Dini yalana, kanan beyinsizler.!
Biraz akıl verse, Allah görmüyor,
Çağda geride, kalan beyinsizler.!

Zorbanın başı, padışah kesilir,
Ayrık otundan, merhemler yapılır,
Keçinin boynozu, macun denilir,
Görmez tuzağa, salan beyinsizler.!

Bayanları dönüştü, bay olmaya,
Darbeler degişti, modern saymaya,
Madamlar dillendi, atık salmaya,
Modern yaşıyor, sanan beyinsizler.!

Kör kütük yaşam da, gezer avare,
Hileyi hurdayı, bilir divane,
Homo'dur aslında, yandan çakare,
İtibar görüp, duran beyinsizler.!

Obanın çobanı, entel yaşıyor,
Müdür saygı ister, mağrur bakıyor,
Devlet baba denir, ömür yakıyor,
Bunları bilmez, bakan beyinsizler.!

Çileyi cefayla, birlik edenler,
Basmadı kafası, kader diyenler,
Mürşidi müminden, birlik tutanlar,
Günah-ı sevap, sayan beyinsizler.!

Kimiler düşünde, cennet görüyor,
Kiminin gayipten, şansı dönüyor,
Vatan severlerin nâşı geliyor,
Çağda kölelik, yapan beyinsizler.!

Göz yumar bana ne, diyerek bakmaz,
Haçlı ordusunu, kafadan atmaz,
Kendine dokunmayanı, hiç saymaz,
Olunca cıyak, yanan beyinsizler.!

Neleri yaşıyor, beyinsiz insan,
Günleri torba da, dürülü kalsın,
Vatan millet, gerisi ne manasın,
Miadı kalmaz, dolan beyinsizler.!
08.12.25 / Saat 10,48
MİADI (Mehmet AY