Beyinsize Şiir Şiiri - Tamay Önal Polat

Gölgene dokundum kıpırdamadın,
Kaçıramadın gölgeni
Anlamadın dokunuşumu,
Gölgen de anlamadı
Güneşe baktım göz kırptı,
“Aldırma” dedi
“Anlamasalar da olur”
Olmuyor canım
Güneş ne derse desin
Anlatamadan olmuyor
Hevesle dokunuyorum
Tınmıyor gölgen
Kaçıramıyorsun
Bakıyorum kendini seviyorsun
Sen kendini sev
Ben gölgene dokunayım
Doğrusu, yalanı olamayan
Güneşe aşık,
Güneşle var,
Güneşsizlikle yok olan
Seninle oluşan
Senden farklı gölgene...
Beyninde hesaplaşmaları yok,
Beyni de yok.
Beyninin çirkinliğinden olacak
Beyinsizliği sevdim.
Yalan ne kolay
Aktı gitti işte
İşte sana bir yığın yalan
Buyur tepe tepe kullan
Sende seni,
Ben de seni seviyorum.
İşte bu doğru olan...